|
Monika Wachowicz
Studio Ciała i Emocji |
|
| email: | |
| facebook: | @studiowachowicz |
| telefon: | +48 515 921 993 |
| adres: | ul. Sowińskiego 29/26 40-018 Katowice/Poland |
 | |
Performans/instalacja Moniki Wachowicz i Jarosława Freta
Koncept: Jarosław Fret i Monika Wachowicz
Ruch sceniczny, kostiumy i wykonanie: Monika Wachowicz
Teksty: Monika Wachowicz i Jarosław Fret
Z udziałem muzyków:
Jakub Karpoluk, japoński bęben ko-tsuzumi
Jan Skopowski, wiolonczela: "Kwartet na koniec czasu” Oliviera Messiaena.
Technika, montaż video: Jarosław Siejkowski
Czas: 49 minut
Premiera: XII Festiwal Filmowy Hommage á Kieślowski w Sokołowsku. 25.08.2023
Produkcja: Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu i Monika Wachowicz Studio Ciała i Emocji
Jestem
Oddycham
Patrzę
Czuję
Dotykam
Mówię
S I E D E M
Jestem rośliną włóknistą
Wahadło nad moją głową i we mnie
Głęboko jak nasienie w ziemi
Liczę różaniec po kręgosłupie
Przędę siebie z przeszłości i przyszłości, może czyjejś jeszcze...
Ale nie umrę od ukłucia wrzecionem
S I E D E M
Jeszcze nie dziś
Jeszcze nie teraz
Ubieram kobiecość w skórę
Ubieram skórę w kobiecość
Z podartych tkanin przeszłości
Rozkładam matrycę
S I E D E M
Rozkładam serce
Obejmuję wszystkie łzy świata
Nakrywam do stołu święty obrus
Napinam łuk
Poluję ćmę o skrzydłach nieskończonych
Nie wołam ratunku bo stałam się światłem
S I E D E M
Stukam
Pluszczę
Kapię
Wrzę
Wypływam
Tonę
S I E D E M
Pierwsza
Druga
Trzecia
Jeszcze jedna
Pięć
Szóstka Niedokończona, Nieskończona (jak to policzyć). Policzyć
S I E D E M
Jestem rośliną włóknistą
Pamiętam
Jestem pamięcią
Zanurzam stopy w ziemi
Tryskam
Biel rozlewa mnie
S I E D E M
Krzysztof Kieślowski przenika moje życie od momentu kiedy zrozumiałam, że chcę zajmować się sztuką. Jego filmy zaraziły mnie szczególnego rodzaju patrzeniem, słuchaniem, trwaniem gdzieś w świecie pomiędzy, w zawieszeniu tam, gdzie Słowa kończą swoją podróż a trwają obrazy i emocje.
Bezpośrednią inspiracją projektu S I E D E M jest krótkometrażowy film dokumentalny z 1978 r. „Siedem kobiet w różnym wieku”, a także wyjątkowy, zachowany w archiwum reżysera jednostronicowy, pochodzący jeszcze z 1970 roku maszynopis idei filmu „Schody”, w którym odnaleźć można podstawową ideę tego przyszłego dokumentalnego arcydzieła.
„Od dawna xxxxxxxxxxxx szukam sposobu, żeby zrobić film o nieuchronności mijającego czasu. Starzeją się problemy i rzeczy, mijają poglądy i mody – x w dokumentalnym filmie trudno było mi znaleźć abstrakcyjne czy symboliczne rozwiązanie tego problemu. Scenariuszowe próby [kończyły się niepowodzeniem] nie udawały się, wszystkie myślowe układanki kończyły się ilustracją tezy.
W tym temacie – żeby być żywy – trzeba znaleźć dramat. xxxxxxxxxxxxxxxxx Mijanie czasu dla człowieka. Najpiękniej byłoby xxxxxxxxxxxxxxx filmować xxxxxxxxxxxxxxx kogoś – pewnie kobietę – przez kilkadziesiąt lat [...]”
Link do dokumentu „Siedem kobiet w różnym wieku” K. Kieślowskiego
S I e d e m oznacza pełny, doprowadzony do końca, sobie tylko właściwy etap (epokę). Po jego zakończeniu następuje nowy etap, który jest konsekwentnym następstwem poprzedniego. Zastanawiam się nad swoim miejscem pośród siedmiu pokoleń kobiet (dopóki Życie wciąż i nieodmiennie przychodzi dzięki nieprzerwanemu łańcuchowi narodzin z ciała kobiety). Czy sama jestem pojedynczym ciałem, czy noszę w sobie przeszłe i przyszłe pokolenia, które pamiętają się, spotykają się, widzą się w moim ciele?
W języku egipskim „siedem” (sfḫ) wiąże się z „wybaczać – zapominać”.
Drżę kiedy staram się to zrozumieć . . .
Monika Wachowicz
Zdjęcia w tle: © Kazimierz Ździebło
